497 --- سخت ترین شغل جهان چیست؟

اگر و تنها اگر مدیریت یکی از این مجلات علمی داخل و خارج دستم بود، حالا خوب می دانستم که باید بی شک و هیچ تردیدی معلمی کلاس اول را بگذارم جزء مشاغل سخت. باید می گذاشتم اسمش را کنار مشاغل زیان‌ده . یک جایی بین اسم خبرنگارها و معدن‌چی‌ها.

حتی بنظر من در دنیا باید یک جایی برای آدم هایی در نظر گرفته شود که از هیچی یک چیزی می سازند و یا بچه های آدم می دهند. باید برای تدریس تمام تفاوت های کلمات به تمام معلم اول دبستان مدال افتخار داد. آنجا که درس به خ می رسد و خواستن را تدریس می کنند و تا به حرف ت می رسند ، توانستن را مثال می زنند.یک تفاوت معنادار عمیق که زندگی را تا هر جا که فکر می کنی می تواند بسوزاند و آغاز تمام تراژدی های جهان است.

اگر بپذیریم که تمام قصه های عاشقانه جهان را یک دوالیته رشک برانگیز میان ماندن و رفتن ساخته است، آنگاه شاید بتوان دوباره فکر کرد به دسترنج معلم های اول دبستان که چطور و با چه مشقتی داشته اند از دوری و نزدیکی آدم ها در آستانه هفت سالگی حرف می زدند.

ایستادن ولی بحث‌اش همیشه جدا بوده است. از نظر من این کلمه یک چندوجهی اغراق‌شده در تمام دیکشنری های جهان است و از من که مدیریت یکی مجلات علمی خارج یا داخل دستم است بپذیرید که برخلاف هرچی که توی آنها نوشته است، نشستن مخالف ایستادن نمی شود. هیچ ایستاده بر پای معشوق، نشستن را و ماندن را ناخوش نمی داند و بر اساس تمام آیین های عاشقانه ی جهان، آنکه بر عشق چه می ایستد و چه می نشیند، نشان مروت و معرفت دارد. دوست داشتن، یک همچین چیزی است به نظر من. این ایستایی بی ته. این نشستن تا آخر راه. یک خواستن با یا بی توانستن. یک ساختن با یا بی سوختن. دوست داشتن همچین چیزی است.

حالا بنظرم تیتر صفحه یک فصلنامه علمی داخل یا خارج کشورم درآمده است. یک عکس از بهترین روزهای همه مان که دست مان توی دست گرم ترین آدمهایی است که از کنار جفت‌کلماتمان رد شده اند و به خیال اینکه لغتنامه ها را درست و حسابی از بر کرده اند و همه چیز را درباره زندگی و آنچه معلم های کلاس اول انجام می دهند را یاد گرفته اند، خواهم گذاشت و تیتر هم این خواهد بود "نایستادن . نایستادن. نایستادن. این تنها کلمه مقابل و متناقض کلمه ایستادن است. و همیشه خواهد بود."